In sneltreinvaart door de geschiedenis van Kroatië
By Als je de indrukwekkende stadsmuren van Dubrovnik ziet, of bijvoorbeeld de prachtige kastelen in Zagorje, dan kom je al gauw tot de ontdekking dat Kroatië een rijk verleden heeft.
Men denkt dat de eerste Kroaten uit het Verre Oosten kwamen en toen ze zich vestigden in het huidige Kroatië splitsten ze zichzelf op in twee koninkrijken, genaamd Wit en Rood Kroatië. Dit is de oorsprong van de witte en rode vakken in het nationale schild van Kroatië.
In de 9e eeuw werd Kroatië officieel erkend door de Paus. Tot in de 11e eeuw werd het land geregeerd door koningen maar daar kwam een einde aan toen er een verband werd gesloten met het Hongaarse Rijk en de Hongaarse koning als nieuwe heerser werd uitgeroepen.
De Middeleeuwen waren een geweldadige periode in Kroatië, waarin er voordurend een machtsstrijd was met de Republiek Venetië. Hier kwam pas een einde aan toen de Turken Kroatië binnenvielen. Veel andere landen schoten Kroatië te hulp in de strijd tegen het Ottomaanse Rijk om Europa te beschermen. Kroatië kreeg de naam “De Muren van Europa”, of ook wel “De Muren van het Christendom” genoemd, omdat Kroatië deze machtige vijand buiten Europa wist te houden.
Voor de inwoners van Kroatië bleef het nog een lange tijd onrustig. Nieuwe vijanden werden steeds aggressiever. Kroatië verloor in korte tijd veel van haar territorium. Het land werd bestuurd door keizers van het Habsburgse Rijk (inclusief de beroemde Keizer Frans Jozef) tot aan de Eerste Wereldoorlog. Het Austro Hongaarse Rijk viel uiteen en Kroatië moest op zoek gaan naar nieuwe bondgenoten. Men besloot om de Slavische volkeren te verenigen in het “Koninkrijk van de Serviërs, Kroaten en Slovenen” en dit rijk hield stand tot de invasie van Hitler.
De Nazi’s beloofden de Kroaten een onafhankelijke staat maar al snel kwamen de Kroaten achter de ware aard van de Nazi’s. Duitsland’s bondgenoot Italië wilde in ruil voor een onafhankelijk Kroatië dat de Kroaten de regio’s Istrië en Dalmatië af zouden staan aan Italië. De grote meerderheid van de Kroaten besloot om tegen het facisme te vechten en sloot zich aan bij de Partizanen, onder leiding van Tito en zijn communistische partij. Het was kiezen tussen twee kwaden.
Daarna werd Joegoslavië gevormd. Veel Kroaten besloten het land te verlaten, uit onvrede over het communisme.
Na Tito’s dood in 1980 begon het Joegoslavische Rijk langzaam scheuren te vertonen, tot het in de jaren 90 als gevolg van het einde van het communisme helemaal uit elkaar viel. De Kroaten begonnen hun strijd voor onafhankelijkheid in 1991. Officieel werd Kroatië in 1991 al onafhankelijk verklaard maar de nieuwe Kroatische overheid had op dat moment nog niet het hele land terug. Tot 1995 heeft men gevochten om het hele land weer onder haar bestuur te krijgen.
Ieder jaar op 5 augustus viert men de ‘Dag van de Overwinning’, die op 5 augusts 1995 plaatsvond.
Meer geschiedenis: Hoe een generatie Dalmatiërs in 10 landen woonde.
